Reader

Motores de pesquisa / buscadores

• Izito – metabusca
• Search Creative Commons
• Searx – metabusca
• DuckDuckGo

Criação de objetos educacionais

• H5P
• Lumi Education – [Torne a educação acessível, individual e estimulante. Crie conteúdo H5P interativo e envolvente. Disponibilize seu conteúdo para seus alunos.]
• eXeLearning

베트남은 골프 애호가들에게 빠르게 인기를 얻고 있는 최고의 목적지로 자리 잡았습니다. 이 나라는 다양하고 매력적인 골프 경험을 제공하며, 웅장한 산맥부터 광활한 평원, 아름다운 해안가까지 베트남의 다양한 지형과 유리한 기후는 그린에 이상적인 조건을 만들어냅니다.

지난 10년 동안 베트남 골프 코스의 수가 급증하면서 전 세계의 골퍼들에게 세계 수준의 장소를 넓게 선택할 수 있게 되었습니다. 각 골프 코스의 품질과 도전 과제는 끊임없는 개선과 업그레이드를 통해 새로운 높이에 도달했습니다. 베트남의 경제가 번창함에 따라, 확장된 중산층이 골프를 받아들여, 전국적으로 그 인기가 늘어나고 있습니다.

베트남에는 현재 40개 이상의 골프 코스가 있으며, 또 다른 50개 이상의 프로젝트가 개발 중이거나 계획 중입니다. 베트남의 골프 코스 중에서는 다낭과 나짱 주변의 해안 지역이 가장 좋은 곳으로 꼽힙니다.

베트남의 골프 코스 중 가장 뛰어난 곳은 하노이의 BRG Kings Island Golf Resort, 하이퐁의 Vinpearl Golf, 다낭의 BaNa Hills Golf Club, 나짱의 Vinpearl Golf Club, 호치민시의 Vietnam Golf & Country Club 등이 있습니다. 이들 골프 코스는 각각 독특한 특징과 매력을 가지고 있어, 골프 애호가들에게 잊지 못할 경험을 선사합니다.

베트남의 골프 코스는 아시아의 골프 투어에서 '태국 다음'으로 불리며, 골프 애호가들에게 새로운 도전과 흥미로운 경험을 제공합니다. 이러한 이유로 베트남은 골프 여행지로서의 인기가 높아지고 있습니다.

unsafe & (un)sound

in IT, get it, translate it or be lost as notI am:just listen to these ((

Blau ist die weibliche Farbe. Sie steht für das Element Wasser, den Mond, ist fließend und kühlend

Rot ist die männliche Farbe. Sie steht für Feuer, die Sonne, Stärke und wirkt wärmend. Bei Naturvölkern ist es noch so.

Zur besseren Übersicht:

männlich	weiblich
Klinge	Kelch
rot	blau
Sonne	Mond
Mars	Venus
Feuer	Wasser
wärmend	kühlend
stark/statisch	fließend
fest	weich
intellektuell	intuitiv
logisch	kreativ
analytisch	ganzheitlich
wissenschaftlich	fühlend

Die weibliche Energie wirkt kühlend und beruhigend auf das erhitzte Gemüt der Männer, welche in alten Erzählungen nach einem langen Tag der Stärkedemonstration und Jagd nach Hause kamen und sich an der Schulter ihrer Frau ausruhten.

Im Pentagramm mit den Elementen ist die Symbolik leicht erkennbar:

Die Kirche / Satanisten haben die Farben vertauscht (Pentagramm gedreht) um die Energie zu schwächen. Rot ist die niedrigst schwingende Farbe und steht für Sexualität und Satanismus. Sie wird heute falsch als die Farbe der Liebe interpretiert. Valentin sei Dank.

Grün ist die Farbe der Herzensliebe. Das Herzsymbol leitet sich von alten Abbildungen mit Efeuranken ab. Grün ist die mittlere Farbe des Regenbogens und die Farbe des Herzchakras (Anahata ), welches ebenso der energetischen Mitte des Menschen entspricht. Es ist außerdem die wichtigste Farbe für die menschlichen Augen.

Hier ist auch das Zusammenspiel der Farben blau für das weibliche, rot für das Männliche und grün für die verbindende Herzensliebe ersichtlich:

(articolo pubblicato quasi contemporaneamente su L'isola di Ula-Ula.)

Medium è morto. Almeno per tutti quelli che non scrivono in inglese. La piattaforma a un certo punto ha iniziato a chiedere soldi. Non per la manutenzione della piattaforma stessa, ma per pagare chi realizzava i contenuti. In inglese, ovviamente. E neanche tutti, ma con criteri che non sono mai stati chiariti, almeno fino a che sono stato dietro alle e-mail che venivano dalla piattaforma. Certo, quello che scrivevo in questo attacco era vero nel 2020, e fondamentalmente mi pare che continua a essere vero ancora oggi. E per scrivere questo post, che è di fatto quello inaugurale sul mio arrivo qui su noblogo, sono andato a curiosare un po' proprio su Medium, scoprendo che dei blogger italiani, uno degli ultimi ancora presenti lì è l'amico Peppe Liberti con un post di ormai giugno. Onestamente, per come avevo intenzione di utilizzare Medium, abbandonare quel luogo internettiano non è di per sé un dramma, per cui ora che da Lo spazio intermedio mi sono spostato qui, su questa Isola di Ula-Ula, penso di proseguire con il programma che mi ero prefisso: recuperare, con le opportune modifiche, i post pubblicati su Medium e riempire l'isola di altri contenuti, cose di facile scrittura come per esempio i recuperi di vecchi post che la facevano da padrone sul mio account di Medium. Tra l'altro ho potuto importare non solo quanto pubblicato, ma anche quanto scritto in bozza nel precedente spazio, per cui potrei riempire questo noblogo con maggiore costanza rispetto a qua.name.

Per cui... Medium è morto. Lunga vita a WriteFreely.

#scrittura #fediverso #medium #writefreely

مدتی است ذهن مرا سخت مشغول کرده است. بیش از همیشه نیاز به آن را احساس می‌کنم. با این‌حال، دقیقا نمی‌دانم چیست. به دنبال یک تعریف جامع و مانع هم نیستم. کافی است کمی مرا از بلاتکایفی دربیاورد، پس از آن قول می‌دهم هر کجا نیاز بود، آن را ویرایش کنم.

چشمانم داشت گرم خواب می‌شد اما ذهنم درون جلسه روان‌درمانی امروزم می‌گشت. رسیدم به آن «فلسفی زیستن» چونان یک سبک زندگی، یک بینش، یک شیوه تفکر، و انتخاب. تناقضی که میان «فلسفی زیستن» و رفاه مادی و شغل پردرآمد وجود دارد. نقطه آغاز همین جاست. من می‌دانم که پرداختن به «چراهای» زندگی نیازمند زمان و تمرکز بسیار است، چنانچه پیگیری یک حرفه و شغل پردرآمد. از طرفی انتخاب یک راه، یعنی انتخاب نکردن راه‌های دیگر. با اینکه می‌بینم چگونه دل در گرو اندیشه فلسفی دارم، نمی‌دانم چطور می‌توان فلسفی زیست. امروز بی‌تا برای من توضیح داد که این پرسش خود یک پرسش فلسفی است. فلسفه نمی‌تواند چیزی جدای از زندگی باشد.

من می‌بینم که دشوار است در مقابل سبک زندگی پرلذت اطرافیانم مقاومت کنم. اما اینکه چنین میلی وجود دارد، آن سبک زندگی را برای من موجه نمی‌کند. راستش من آدم لذت طلبی هستم، مشکل اینجاست که من پرتوقع ام. من به دنبال چیزی بیش از لذت‌های زودگذر مادی ام. آن‌ها کافی نیستند. یا دست‌کم، جنس‌شان با روان من جور نیست.

شاید چیزی که نیاز دارم خویشتن‌داری است. خویشتن‌داری در جهان ما چیست؟ برای شروع، یک مکث و درنگ. در جهان پرسرعت ما، کمی مکث برای درنگ، ممکن است اجازه دهد که به این پرسش بیاندیشم. خویشتن‌داری برای من چیست؟

می‌خواستم فقط از لازانیا و میز شام عکس بگذارم و بگویم که چه شب عاشقانه‌ای از سر گذراندیم. ولی خب این همه‌ی واقعیت نیست. البته شب به‌غایت رمانتیکی بود اما باید توضیح بدهم که چگونه به چنین شبی رسیدیم.

به اشتراک‌گذاشتن تصاویر و کلیپ‌های عاشقانه در شبکه‌های اجتماعی، ژانر محبوبی است که مانند هر محتوای دیگری که در این فضا وجود دارد، قسمت‌های نازیبای آن حذف شده است. گاهی آنقدر غیرواقعی به نظر می‌رسند که گمان می‌کنیم داشتن یک رابطه عاطفی و عاشقانه غیرممکن خواهد بود.

اما من ابایی ندارم از اینکه بگویم ما چقدر دعوا و جروبحث کردیم، چقدر ناامن شدیم، چقدر رنجیدیم تا بتوانیم حرف بزنیم یا چقدر سخت بود که بپذیریم نقاط ضعفمان شریکمان را ناامید کرده است. چقدر گریه کردیم و فکر کردیم ما هرگز نمی‌توانیم عشق را تجربه کنیم. گمان می‌کردیم الگوی مسموم و بیمار رابطه‌ی پدر و مادرمان قرار است تا ابد در زندگی ما نیز تکرار شود.

چقدر هنوز می‌ترسیم. چقدر از آینده می‌ترسیم.

ندیدم وقتی کسی درباره رابطه خوبش حرف می‌زند، ذکر کند که چقدر زمان گذاشته اند تا در آخر بفهمند که آتش همه‌ی جنجال‌ها از گور یک سوتفاهم برآمده است. اینکه بارها حس کردند که شریکشان زبان‌ نفهم است یا از سیاره دیگر آمده. فکر کردند که نکند زمان و انرژی‌شان را بیهوده برای این رابطه گذاشته اند؟

اما، حسام‌الدین، همیشه به من تذکر می‌دهد که هیچ نیمهٔ گمشده‌ای وجود ندارد، ما خودمان تصمیم می‌گیریم چه کسی نیمهٔ گمشده ما باشد. این حرف را آویزه گوشم کرده ام. حتا وقتی راه‌های تماس و گپ را مسدود کرده بودیم، ته دلمان امید داشتیم که هنوز می‌توانیم حرف بزنیم.

و گفت‌وگویمان به فرساینده‌ترین ساعت‌های رابطه تبدیل می‌شد. با اینکه گمان می‌کردیم ما متفاوتیم و همیشه به گفت‌وگو گشوده ایم و آدمی همیشه باید انتقادپذیر باشد، با اینحال گاهی مانند دو کودک خشمگین سر یکدیگر داد می‌زدیم و گاهی ناسزا نیز می‌گفتیم.

روزهایی که آرام و بالغ هستیم، به یکدیگر اطمینان می‌دهیم که هرگز نمی‌خواهیم به یکدیگر آسیب بزنیم و در صورتی که احساس ناامنی کردیم، می‌توانیم با یک پرسش ساده، منظور یکدیگر را روشن کنیم.

حالا می‌دانیم بهترین دستاورد رابطه ما تا اینجا این بوده است که جداشدن یک گزینه‌ی روی میز نیست. یک رابطه خوب ساختنی است. اگرچه قرار نیست یکدیگر را تغییر دهیم اما هرکس مسئول بهتر شدن خودش است. تعهد برای ما خیانت نکردن نیست، بلکه تلاش برای صمیمیت و امنیت در رابطه است، از راه ِ گفت‌وگو، رشدکردن، و همدلی.

می‌دانم تازه مسیرمان را آغازیده ایم. اما سالی که نکوست، از بهارش پیداست!

*هر اپیزود در رابطه‌مان به گذشتن از یک بحران اشاره دارد. بحران‌هایی که ممکن بود منجر به جدایی شود.

I'm still here, still have no well-cooked essay to post though. I'll post one when I have some.

دارم فرومی‌پاشم.

می‌گوید: مگر بار اولت است؟ تو همیشه حالت خراب است. خل وضع ای. باید منتظر باشیم تا بیفتی و بمیری تا همه از شرت خلاص شوند، حتا کسانی که اصلا نمی‌دانند وجود داری. تو نحس ای. حتا کودکان هم به صورت تو نمی‌خندند. آه کاش فقط نمی‌خندیدند، آنها گریه می‌کنند. تو شر ای. ذاتت خراب و پوسیده است. همه جا را به گند می‌کشی. می‌خواهی با جمله‌ها و اطوار درست، خوب به نظر برسی و کثافتت را پنهان کنی ولی شدنی نیست. بالا بروی، پایین بیایی تو کثافت ای.

حوصله ندارم داستان تعریف کنم. اصلا مسئله داستان‌ها نیستند. اصلا مهم نیست که چه شد این شد. در نهایت چیزی که هست، احساس زجرآوری است که حالا داریم و باید «یاد بگیریم» با آن کنار بیاییم.

می‌گوید: تو؟ کودن! اگر قرار بود چیزی یاد بگیری به اندازه کافی فرصت داشتی. تنها راهی که مانده دعاست. دعا نه برای شفا، بلکه دعا کن زودتر بمیری. باورم نمی‌شود آنقدر خودت را دوست داری که با این همه احساس گندی که در تو جمع شده باز هم تلاش می‌کنی زندگی کنی و آدم‌ها را گول بزنی که تو را دوست داشته باشند. همین خودش دلیلی است که تو چقدر اوضاعت خراب است. سالهاست می‌گویم خودت را خلاص کن. دوست داری هربار ببینی که خوب و کافی نیستی؟ لذت می‌بری از این همه زجری که می‌کشی؟ چندبار دیگر لازم است سیاه بودنت به رخت کشیده شود؟ چندبار دیگر باید تو را دیوانه و بد و بیمار و ضعیف و ناچیز و غیره و غیره خطاب کنند. چقدر حوصله داری زن! چقدر عاشق خودت هستی که هیچ کدام از اینها را به خودت نمی‌گیری. تا آخر عمر می‌خواهی با خودت بگویی حالا آنقدرها هم بد نیستم؟ بعد از ترس اینکه یکبار دیگر اینها را بشنوی، می‌خزی گوشه لانه‌ات که هیچ به هیچ. آه همیشه پاک کردن صورت مسئله راحت‌ترین است.

خودکشی هم پاک کردن صورت مسئله است.

اوه البته! آدم چیز چندش‌آور و کثیف را پاک می‌کند. آدم کثافت و خرابی را از بین می‌برد؛ مثل تو. تو یک زندگی آفت‌خورده ای. تو مرض ای. و تنها با مردنت خوب خواهی شد. گاهی حل مسئله شبیه به پاک‌کردن صورت مسئله است. می‌بینی؟! چیزی نداری بگویی. چیزی برای گفتن نیست. دیگر نمی‌توانی به آن جمله‌های مقوایی تکیه کنی که با یک قطره اشک مچاله و خراب می‌شوند. نه نه دیگر کف‌گیرت خورده به ته دیگ. یا خودت تمامش می‌کنی یا آنقدر این‌ها را می‌گویم تا ذره ذره نابود شوی. می‌دانم خودآزاری، لذت می‌بری چنین خار و خفیفت کنم. آه گاهی واقعا دلم برایت می‌سوزد. چون واقعا تقصیر تو نیست که به چنین موجود چندش‌آوری تبدیل شده ای اما این تقصیر توست که زنده ماندی و چنین موجودی را پروار کردی. زخم‌های کوچکی که تنها درد تو بود حالا پر از بیماری و کثافت اند که روی آدم‌های دیگر می‌پاشی. خب می‌خواهی بگویی آنها هم اینکار را می‌کنند؟ خب آنها هم باید از بین بروند. خسته ای؟ بمیر و تا ابد استراحت کن. فکر می‌کنی برای بی‌تا بفرستی که دست مرا رو کنی؟ آه تو واقعا مرا به خنده می‌اندازی. تو واقعا موجود ضعیف و بیچاره‌ای هستی. اگر من به تو اهمیت نمی‌دهم چرا دیگری باید اهمیت بدهد؟

همیشه این احساس حضور دارد. همیشه احساس می‌کنم باید کارهایم را تمام کنم تا نوبت به نوشتن برسد یا دقیق‌تر بگویم، به خودم برسد. نوشتن خود من است و پرداختن به خودم است. چه نوشتنی؟ هرچیز. بگذار بگوییم تداعی. حالا هم داشتم به کوه کارهای عقب‌افتاده نگاه می‌انداختم که به‌خاطر دو هفته تعطیلی و مسافرت ناقابل روی هم تلنبار شده است. هیچ میلی به انجام دادنشان ندارم. می‌خواستم خواندن کتاب هری پاتر را ادامه دهم، اما یک احساس مرموزی داشتم. هرگاه به شکل غیرقابل کنترلی کتاب می‌خوانم احساس عجیبی دارم. دیگر مرز جهان واقعی و کتاب گم می‌شود. انگار چیزی که مرا به سمت خواندن می‌کشد، داستان کتاب نیست، بلکه چیزی در دنیای واقعی مرا دفع می‌کند. انگاری من می‌خواهم از چیزی فرار کنم و کجا بهتر از داستان‌ها. البته فرار به جهان کتاب‌ها لطف بیشتری نسبت به فضای مجازی با محتوای مبتذلشان است، با این حال در نظر من فرار کردن کاری بیمارگون است. پس به مانیتور خیره شدم و از خودم پرسیدم: راستش رو بگو، چی توی مغزت می‌گذره؟ چیزی که در حال نوشتن آن هستم، پاسخ نه چندان صادقانه و مقدمه‌وار به این پرسش است. چیزی که ذهن مرا مشغول می‌کند، خود «نوشتن» است. دیروز با بی‌تا جلسه داشتم. بحث ما دوباره به نوشتن و زبان رسید. برای من توضیح داد که چگونه روان بر زبان سوار است. در نتیجه هر نوشتنی از ناخودآگاه برمی‌آید، به‌ویژه نوشتن خلاقانه که شاید بتوان آن را تداعی گفت. البته هیجان‌انگیزترین قسمت آن این است که نمی‌توانیم به کسی بگوییم که «ننویس». به عبارت دیگر، هیچ نوشته‌ای که تداعی باشد، نمی‌تواند در وضعیت کمال قرار بگیرد. چرا که واژه‌ها در آن نوشته به نزدیک‌ترین مفاهیم درون ذهن‌مان اشاره دارند. آنها دقیقا ما را توصیف می‌کنند. تو گویی واژه‌ها دقیقا در حال انجام کاری هستند که برای آن ساخته شده اند، انتقال معنا. آنها اهمیتی نمی‌دهند که نیت خودآگاه ما از به‌کاربردنشان چیست،‌ اینکه می‌خواهیم خودنمایی کنیم یا سانسور. اگر نوشتن دقیقا چنین چیزی باشد، که البته نمی‌توان از این بابت مطمئن بود، از این پس می‌توانم بنویسم بدون اینکه به‌دنبال بهترین نوشته باشم. اگر چه گستردن دایره واژگان و مفاهیم و اصطلاحات می‌تواند مرا در این سفر خودشناسانه بیشتر همراهی کند، اما اصل کار همان است؛ نوشتن!

While playing an RPG has been good for seeing new words, I'm finding it hard to glean the grammar and sentence structure from this exercise. So instead of continuing, I'm currently learning grammar from a textbook! I will return, once I can conjugate verbs at least.

The group of people that administer MastodonUno and the Diggitaverse is known under the name of Devol. The group grows up in the shadow of filippodb – former web 2.0 sorcerer, prodigal techbro, and de facto Devol group leader. It is an error to infer a 100% overlap between their own thoughts and filippodb’s since the group shows some degree of independent judgement. However, this is not the case we discuss today. It seems a ChatGPT-like stochastic parrot was trained on filippodb’s messages and wrote an appeal on Devol’s official blog. The group makes accusations against the author of the blog you are currently reading, against people in the fediverse sharing its posts, and against fediverse instances hosting those people. At the moment being, their accusations are made of informal, both public statements and private messages.

Their words are made to let people think they will promote legal actions against them. As far as I know, nobody has received a formal cease-and-desist letter by their lawyer. However, the use of pettifoging language is intended to “persuade” people to stop keeping themselves informed and it similarly affects the public discourse as legal bullying (a sort of para-legal bullying?). You can find a few words about 101 Criminal Law as bonus part at the bottom of the post.

Instead of preventive self-censorship, one should do the opposite, documenting and sharing information. The key is solidarity, so that one will not feel alone and isolated by such baseless accusations. Do not trust Devol’s reconstructions and wanna-be quotes. Always read the context where words are written. Several examples as follows: – The fact that «Filippo Della Bianca himself enthusiastically rolled out the red carpet to Claudio Messora [...] one of Della Bianca’s old acquaintances, from the days when Byoblu was “yet another” HIV/AIDS denialist blog under the Diggita umbrella» becomes – in Devol’s words – that Filippo Della Bianca is accused of belonging to a sort-of “HIV/AIDS denialist” sect, and of supporting these theories («parte di una sorta di setta di “ HIV/AIDS denialist” e appoggiare queste teorie»). It is a straw man to avoid criticism.

Figure 1: Diggita sharing button on young Byoblu website. October 2008.

Figure 2: Diggita sharing button on Byoblu website before the 2019 restyling. February 2018, ten years later.

Figure 3: “Hello, world. Welcome, Freedom!”. filippodb boosts Byoblu admin account (which belongs to Messora). 15/04/2020.

Figure 4: filippodb’s enthusiasm about 10k new users in the fediverse cannot be undermined by Byoblu node spreading fake news. 19/04/2020.

Figure 5: Byoblu looking for experts for a video. 21/04/2020.

Figure 6: “Byoblu got everybody in the line!”. filippodb’s enthusiasm is actually esteem (envy?). 09/05/2020.

• The fact that «Mastodon Uno silences critics against their “welcoming behaviour” towards fascists-and-the-like, [N.A.: the reference is the sentence before, i.e. Byoblu itself that at the time has already fully developed a red-brown third-positioning] mainly the accounts of isolateByoblu and isolateGab. (screenshot)» becomes that Filippo Della Bianca is accused of having a site doing [sic] “welcoming behaviour” “towards fascists-and-the-like” («avere un sito che fa “welcoming behaviour” “towards fascists-and-the-like”»). Another straw man.

Figure 7: MastodonUno instance silences isolateByoblu and isolateGab counter-information initiatives, which used the tag #byoblu to spread awareness about Byoblu instance. In the meantime, posts by Byoblu supporters were visible. That way, no one in the MastodonUno could be reached by isolateByoblu and isolateGab. 06/08/2020.

Figure 8: such abused Martin Niemöller’s sermon, adapted for Byoblu, the time self-organised instances de-federated Byoblu. filippodb boosts the toot, roughly meaning “We will not de-federate it”. 20/04/2020.

Figure 9: filippodb defies criticism. “If MastodonSocial does not de-federate Byoblu, therefore MastodonUno will not take responsibilities.” 17/04/2020.

Figure 10: again, filippodb defies criticism. The fact that Byoblu spreads out the fediverse was not enough to de-federate it. Byoblu promised they will block far-right content (!) so that is enough for MastodonUno. 19/04/2020.

Figure 11: again x2, filippodb defies criticism. Byoblu updated policy to block fascist content. That is enough for MastodonUno. 24/04/2020.

Figure 12: 6 months later, MastodonUno had still been federating Byoblu. Since isolateByoblu accounts outside MastodonUno were silenced by MastodonUno, the initiative made a brand-new account on MastodonUno. The day after, isolateByoblu on MastodonUno was silenced, so that its messages could not go in the MastodonUno home and federated timeline. 18/10/2020.

• Conversely, the fact that the brand owners do not file a complaint against Devol does not mean that their websites are authorised by the brand owners («I siti mastodon(dot)uno, peertube(dot)uno, pixelfed(dot)uno, funkwahale(dot)it [sic] mobilizon(dot)it ecc. sono tutti autorizzati dai rispettivi proprietari dei brand»). This is just a blatant lie.

Figure 13: Funkwhale developers collective blocks FunkwhaleIt. 02/04/2020.

Figure 14: Framasoft (the NGO developing Mobilizon and Peertube) warns against country-based or language-based centralising strategies. In reply to people asking for the officialism of MobilizonIt and PeertubeUno. 16/11/2020.

If Devol made arguments of this kind, I hope you would not mind some suggestion: – Do not give in to provocation. Aggressive stances are made on purpose to attract any kind of criticism, so that they can cherry-pick which kind of criticism and deflect criticism as a whole with whataboutism. Don’t give them a chance. – Consider to de-federate MastodonUno. Federation means trust. It is not the first time you expose your user base and your server to legal action, and professional data harvesters are fed by your user base (unencrypted!) messages, interactions, and metadata. For such a long time, we have lost the focus that this para-legal bullying puts the existence of self-organised instances and the lives themselves of both hosts and guests at perils.

P.S.: Legal self-awareness about accusations of defamation and calumny

I am sorry for technicalities but I think knowing some basics of Criminal Law helps us to face that kind of accusations. ⚠️ N.B.: do not take my words as legal advice.

First of all, just for the sake of example, let us assume the conducts we treat here are relevant in Italy and Italian jurisdiction holds, according to electronic commerce regulations. Do not take that assumption for granted: consider it as a worst case scenario.

The concept of freedom of speech in Italy is different from other countries, e.g. U.S.A.: there is no absolute right to tell the truth. The Court of Cassation (the Italian court of last resort) identified the following 3 criteria to discriminate freedom of speech from defamation, which is a criminal offence: 1- countenance of language 2- truthfulness of the events narrated 3- public relevance of the fact So, as long as the 3 criteria are fulfilled, one can sleep soundly. For further information, read Casarotti’s recap here (N.B.: Italian). Can these 3 criteria be applied in our case? Who reads is left to make their own judgement. If that is the case, who admin the Diggitaverse are fully responsible of bad reputation with their conducts.

Last but not least, if: 1- anyone accuses – even informally – someone of a criminal offence, 2- the events narrated are false, and 3- that might provoke an investigation by Italian authorities, then it is calumny (the “formal slander”) and it is on turn a criminal offence. The “might provoke” part is the key, since it is a crime even if the act itself did not cause harm to the protected interests: it is a “crime of danger” (“Gefährdungsdelikt”). Words written on a fairly unknown blog have – even abstractly – zero risk to start an investigation by Italian authorities. Consider that, the post you are currently reading is the first where the criminal relevance of brandjacking conducts is discussed, not because we have ever had some sort of interest in criminal prosecution. We are forced to discuss it because we are on turn accused of another crime – calumny. And the discussion is trivial: copyright infringement (the umbrella term for brandjacking etc.) shall be filed by the copyright holder as a complaint, otherwise there is no criminal relevance. And all the offences that are prosecuted on complaint cannot be the premise of a calumny, unless the complaint is filed and investigations are needed to check whether the offence itself is punishable only by complaint (some clue here, page 10, N.B.: Italian), which is totally not the case for copyright infringement.

Mentre sto consultando le fonti dell'articolo sul multiverso appartenente alla serie Quelli che cavalcano il fulmine, mi rendo conto che sono passati 10 anni dalla prima “foto” di un atomo di idrogeno. E allora vale la pena estrarre quel pezzettino da un articolo scritto per il mio blog DropSea qualcosa come 5 anni fa.

La struttura dell'atomo

Gli esperimenti di Millikan del 1916 e di Compton del 1921 fornirono indizi sulla natura dell'elettrone e delle sue interazioni con la materia. Sono del 1924 i due lavori indipendenti di Albert Einstein e di Louis de Broglie che suggeriscono l'esistenza di onde di materia le cui frequenza e lunghezza d'onda sono definite dalle due relazioni:

$\nu = \frac{E}{c}$ $\lambda = \frac{h}{p}$

L'anno dopo ecco arrivare la famosa equazione di Erwin Schroedinger, che può essere intesa come una sorta di generalizzazione matematica dell'equazione di Planck-Einstein. E infine nel 1927 ecco l'esperimento di Davisson e Germer dove un cristallo di nichel viene fatto attraversare da un fascio di elettroni. Ci sono tutti gli ingredienti per suggerire una descrizione il più accurata possibile dell'atomo. Il primo a lanciarsi in tale impresa fu Niels Bohr con il suo famoso modello planetario dell'atomo di idrogeno; a seguire quello che potremmo chiamare l'atomo di de Broglie, dove l'elettrone si muove oscillando intorno al nucleo guidato da un'onda di materia; infine ecco arrivare l'atomo di Schrodinger, dove l'elettrone è visto come un'onda la cui struttura è simile a una sfera di densità. L'elettrone è così delocalizzato intorno al nucleo. Tale descrizione è stata verificata nel 2013 con la prima osservazione degli orbitali dell'atomo di idrogeno.

#meccanica-quantistica #atomo-di-idrogeno #fisica

Como mal jugador, solamente perdí y no pude encontrar nada.

Hay cosas que no tienen solución. Solo queda intentar seguir adelante.

Words/kanji learned: ご苦労さま: thank you for your hard work! 鍵: lock/key 鍵がかかってる: it is locked. 玉座: throne. 恐れ多い: awesome, awe-inspiring, gracious.

Today, we're going to explore the palace, and also complete the next part of カタリナ's plan. There's actually some NPC guards to talk to! I bet they're loaded with information!

...they all say that, actually.

Anyway, let's figure out how to format these more exploration-based sessions! I'll start by listing some actions and the responses they give, similar to how I capture dialogue scenes.

(When I talk to a guard) 「ご苦労さまです！」 (When I examine a locked door) 「カギが かかってるわ。。。。」 (When I go to the throne room and examine the throne) 「ミカエル様の玉座。。。。 恐れ多い」

Then, we can just go through each line, like before!

ご苦労さまです！ ご苦労(くろう)さま: interjection meaning “thank you for your hard work” or “I appreciate your efforts”. These kanji mean “suffering” and “labor”. The さま at the end can be written as the usual kanji for that pronunciation – 様 – or not. Thank you for your hard work!

カギがかかってるわ カギ: either lock or key. But this is カタカナ, why? It turns out that we can use katakana to write regular 日本語 words when we want to emphasize them (like using italics or ALL CAPS). So for everyone's benefit, I'll go ahead and note that 鍵(かぎ) can mean key or lock. かかってる: without Kanji, this verb can mean several different things. But we can figure it out in context, as we'll see on the next line. 鍵(かぎ)がかかってる: phrase meaning “it is locked”. It is LOCKED.

ミカエル様の玉座。。。。恐れ多い 玉座(ぎょくざ): throne! We already learned this as part of 玉座の間 earlier. 恐れ多い(おそれおおい): awesome, awe-inspiring, gracious. Can mean other things, but those wouldn't make sense in this context. Mikhail's throne... awe-inspiring.

Next time, we'll venture into the castle's jail for a small but key interaction. (It literally involves a key.)